Muzyka góralska posiada mnóstwo łączących przymiotów z muzyką innych rejonów Polski. Jej autorzy są anonimowi i powstaje spontanicznie, wynika z życia codziennego, z naturalnych pragnień i instynktów artystów oraz realizatorów. Mówi ona o tym co góralom bliskie – o umiłowanych Tatrach, przygodach harnasiów i o kłusowniczych wyprawach lub po prostu składa się z wesołych przyśpiewek. Nie mogło braknąć w niej elementów miłosnych, czy przekomarzań się chłopca z dziewką.

Sam nasz Papież umiłował sobie wspaniały śpiew i grę górali. Przybywał w góry nie tylko po to, aby spacerować po górskich drogach, lecz też aby ucieszyć uszy melodiami góralskimi. Muzyka traktowana jest za ponadczasowy element tradycji ludowej, przekazywanej z pokolenia na pokolenie, bez nut lecz w oryginalnej postaci „ze słuchu”. Bywa, że w sąsiednich miejscowościach te same melodie i piosenki gra się i śpiewa trochę inaczej.

Wspaniała muzyka góralska do dziś towarzyszy góralom w chałupie, w karczmie, umila życie a również sprawia wesołość swym pogodnym brzmieniem. Popisy zespołów góralskich możemy zobaczyć na festiwalach, a także w karczmach i niektórych ośrodkach wypoczynkowych. W XIX wieku powstawały zespoły ze skrzypiec oraz basów. W XX wieku zmienił się skład na trzy skrzypce (prym i 2 sekundy) i basy. Stosowano też zespół 3 gęśli i basów, lecz stwierdzono marne brzmienie gęśli porównując ze skrzypcami, przez co odrzucono ten skład. Niejednokrotnie podczas występów prymista wymienia skrzypce na złóbcoki to znaczy na gęśle. Głównie na weselach możemy napotkać kapele góralskie wraz z perkusją lub gitarą, a również instrumenty dęte i akordeon. Takie coś jak – – też się może przydać.

Znacznie częściej spotyka się łączenie nut górali z muzyką rozrywkową. Najwięcej popularnymi zespołami, które wykorzystują tę możliwość są Zakopower, Trebunie Tutki oraz Baciary. Bardzo często składy zespołów bywają wzmocnione na potrzeby estradowe (wykorzystują takie akcesoria: sprzęt oświetleniowy na scenę), w w jakich grywają np. 2 prymy, 3 sekundy i 2 basy. Górale mają we krwi talent muzyczny. Nie tylko śpiewają przyśpiewki, ale też grywają specyficzne melodie. Od dziecięcych lat uczą się folkloru góralskiego. W zespół kapeli góralskiej wchodzą czterej muzykanci. Najbardziej doceniany jest prymista, który grywa muzykę prowadzącą. Od prymisty i jego indywidualności muzycznej, zależy specyfika całej kapeli. On z reguły dobiera zestaw „muzyki”. Poza tym, w dawnej gwarze góralskiej „muzyka” (ten muzyka) oznaczało właśnie prymistę.