Sporo instrumentów, w szczególności z grupy aerofonów miewa swoją historię związaną z wojskiem lub rycerstwem. Stosowano je do przestrzegania przed wrogiem, wabienia bądź płoszenia zwierza, celebrowania zwycięstwa albo opłakiwania przegranej.

Potem ich rola uległa zmianie żeby po rozmaitych przeróbkach stawały się elementami składowymi orkiestry bądź zespołów muzycznych. Najbardziej charakterystycznym przykładem tej zmiany są trąbki.

Pierwsze trąbki (możesz wybrać i zamówić online: niedrogie saksony), pochodzące od starodawnych instrumentów blaszanych, wyglądem raczej przypominały teraźniejszy róg, bowiem nie posiadały zaworów i miewały mocno małe możliwości melodyczne. Dobre były jedynie do odgrywania fanfar. Przez wieki modyfikowano je stopniowo, aż na początku XIXw. trąbki dostały nareszcie wygląd taki jak współcześnie.

Czy po przeczytaniu publikowanego tekstu masz chęć dowiedzieć się czegoś więcej na opisywane zagadnienie? Jeżeli tak, to prześledź link (https://www.krainazabawek24.pl/blocki-wojsko-210el-kb84025.html), ponieważ odnajdziesz tam świeże informacje.

Jednakże obecnie nie są to instrumenty o wielkich możliwościach akustycznych. Stanowią uzupełnienie w orkiestrach, rzadziej w zespołach muzycznych.

Suzafony to aerofony blaszane. Są to trochę zmodyfikowane helikony o niezmiernie dużej czarze głosowej, która z tego właśnie powodu znajduje się nad głową instrumentalisty. Z powodu takiej właśnie dużej czaszy, w orkiestrze dętej, w których najczęściej są używane suzafony, są one nazywane słonecznikami. Pierwotne suzafony zostały skonstruowane w końcu XIXw. Poza szerokim zastosowaniem w orkiestrach dętych, suzafony wykorzystuje się również w orkiestrach tanecznych, dixielandowych oraz w muzyce jazzowej. Tenorhorny zaś to zmienione buglehorny, które pojawiły się we Francji także w XIXw. Ich polska nazwa brzmi sakshorn tenorowy. Podobnie jak wcześniej opisany instrument, tenorhorny również zakończone są dużym otworem, ale nie musi się on znajdować aż nad głową trzymającego. Reszta części instrumentu stanowią ustnik, przechodzący w rurę ustnikową, wentyle razem z krąglikami strojeniowymi dla każdego osobno, krąglik strojeniowy główny, miejsce na kciuk oraz dźwięcznik. Tenorhorny były stosowane już w pruskiej kawalerii od początku XIXw. Stosunkowo mało znane są saksony, dla których trudno jest wyszukać jakąkolwiek informacje, zarówno w Internecie, jak również w branżowych periodykach.

Zamówisz tu mnóstwo różnych instrumentów – popularne tenorhorny